Lekarze myślą o ludzkiej duszy

Kore to po grecku dziewczyna lub źrenica. Grecy mówili, iż przez nią można zobaczyć duszę w postaci dziewczynki. Przez źrenicę do wnętrza człowieka próbuje zajrzeć prof. Andrzej Szczeklik, lekarz, a zarazem autor wydanej właśnie książki "Kore. O chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny". - To genialne przeczucie Greków dotyczące medycyny - twierdzi prof. Szczeklik.

- Źrenica to jedyny otwór w ciele, przez który można zobaczyć wypustki mózgu. Czy jednak dusza, główny przedmiot rozważań profesora, znajduje się w mózgu? I czy w ogóle istnieje? - Moja dusza to coś w rodzaju natchnienia - mówi poetka Ewa Lipska. - Prof. Szczeklik w swojej książce napisał, że nie ma już duszy, jest świadomość związana z mózgiem. Nie jest ważne, jak to się nazywa - ważne, że buduje nas, tworzy i decyduje o tym, jakim człowiekiem jesteśmy.

- Byłem świadkiem umierania - dodaje Andrzej Bochenek, kardiochirurg. - Gdy patrzyłem w oczy tych osób, zastanawiałem się, czy ich dusza uleciała. I czy to było wtedy, kiedy pacjent umarł? Czy straciliśmy tylko ciało, czy dusza gdzieś jest i czy może nas odczuwać? My, lekarze, rzadko myślimy o duszy. Ale medycyna to nie tylko podawanie leków i krojenie. W pogoni za nowymi środkami farmakologicznymi zatraciliśmy możliwość leczenia duszy.

- Kiedyś byłem u lekarza, który kończył szkołę jeszcze przed wojną - opowiada reżyser Andrzej Wajda. - Uczyli go, jaka ma być odległość drzwi od biurka. To zależy od lekarza. Zanim chory dojdzie do biurka, lekarz powinien wiedzieć, co mu jest. Najbardziej wykształcony lekarz, jeżeli nie ma w nim talentu artysty, który przenika duszę, nic nie poradzi na chorobę.