Oświęcim. Po raz czwarty wręczono Nagrodę św. Maksymiliana

Laureatką czwartej edycji Nagrody św. Maksymiliana Marii Kolbego została Urszula Kraus, nauczycielka języka angielskiego z Bestwiny (powiat bielski). a zarazem prezes Rycerstwa Niepokalanej diecezji bielsko-żywieckiej. Nagroda jest przyznawana za działalność ewangelizacyjną i apostolską oraz społeczną. Uroczysta gala, podczas której wręczono nagrodę odbyła się tradycyjnie w Oświęcimskim Centrum Kultury.

Wśród nominowanych do tegorocznej edycji nagrody znalazły się osoby świeckie oraz parafialny oddział Rycerstwa Niepokalanej. Odbierając z rąk biskupa, ordynariusza diecezji bielsko-żywieckiej Romana Pindla figurkę „Matki Bożej zza drutów” Urszula Kraus podkreśliła, że na to wyróżnienie złożyła się praca wielu ludzi i nie traktuje go jako osobistej zasługi.

-Przede wszystkim chciałabym podziękować Panu Bogu za to, że mnie powołał do takiej funkcji. Dziękuję Maryi Niepokalanej za to, że mnie wybrała, a ja staram się wypełniać jej wolę, choć nie do końca tak udolnie jakbym chciała. Celem Rycerstwa jest zdobyć cały świat dla Chrystusa przez Niepokalaną. Dużo jest przed nami – powiedziała Urszula Kraus po odebraniu figurki „Matki Bożej zza drutów” z Centrum św. Maksymiliana w Harmężach.

Biskup Roman Pindel w swym wystąpieniu zauważył, że wybór musiał być dla kapituły bardzo trudny, bo przyszło jej wybierać spośród wielu znakomitych kandydatów.

Urszula Kraus jest nauczycielką angielskiego, kieruje diecezjalnymi strukturami Rycerstwa Niepokalanej od 2016 r., w ramach których funkcjonuje 12 wspólnot parafialnych. Działa także w Zarządzie Narodowym Stowarzyszenia Rycerstwa Niepokalanej w Polsce. Współtworzyła działające w Harmężach radio „Maks”, współpracuje od lat z bielskim oddziałem Polskiego Czerwonego Krzyża, uczestnicząc w różnorakich przedsięwzięciach charytatywnych, edukacyjnych i społecznych.

Wśród nominowanych w tym roku, obok laureatki, znaleźli się także: Adam Cieślar – dyrektor Domu Narodowego w Cieszynie, organizator licznych imprez chrześcijańskich i działań ewangelizacyjnych, Alfred Gibas z parafii św. Stanisława BM w Andrychowie – zaangażowany w kursy Alfa i nowej ewangelizacji, związany z Domowym Kościołem i posługą modlitewną i ewangelizacyjną w Centrum im. bł. ks. Bukowińskiego w Zagórniku, Andrzej Kamiński – prezes Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej, jako senator wsparł działania wielu parafii o dotacje państwowe i unijne.

Na tej liście znaleźli się także: Bogumiła Janoszek z Istebnej – założycielka i prezes Stowarzyszenia Osób Niepełnosprawnych „Dobrze, że jesteś”, zaangażowana w ruch oazowy i Domowy Kościół oraz Seminarium Odnowy Wiary, Danuta Kliś – prezes parafialnego oddziału Akcji Katolickiej w Kozach, organizatorka licznych pielgrzymek, zaangażowana w akacje charytatywne i duszpasterstwo, działające od 2006 roku Rycerstwo Niepokalanej przy parafii św. Maksymiliana Kolbego w Oświęcimiu, Stanisław Kwiatek – organizator modlitwy w środowiskach pracy, uczestnik apostolatu maryjnego, zelator różańcowy, aktywny działacz rady duszpasterskiej w parafii w Bystrej Krakowskiej, Zbigniew Micherdziński – związany z Regionalnym Ośrodkiem Kultury w Bielsku-Białej, kurator licznych wystaw o tematyce religijnej, działający od lat na rzecz lokalnej społeczności i małej ojczyzny, popularyzator folkloru beskidzkiego, zaangażowany we wspieranie chorych, niepełnosprawnych i zagubionych.

Podczas gali w OCK wykład pt.„Życie religijne więźniów chrześcijańskich w obozie Auschwitz” zaprezentowała Teresa Wontor-Cichy z Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau. Ponadto uczestnicy zobaczyli film „Miłość i miłosierdzie” w reżyserii Michała Kondrata.

„Nagroda św. Maksymiliana Marii Kolbego” przyznawana jest za działalność ewangelizacyjną i apostolską na terenie diecezji bielsko-żywieckiej. Wyróżnienie to kopia figurki „Matki Bożej zza drutów” z Centrum św. Maksymiliana w Harmężach. Laureatem Nagrody może być osoba duchowna, świecka, członek instytutu życia konsekrowanego albo stowarzyszenia życia apostolskiego oraz organizacja, wspólnota lub stowarzyszenie, które prowadzą działalność ewangelizacyjną i apostolską.

Blisko 20-centymetrowa figurka była dowodem wdzięczności dla ks. Władysława Grohsa, który niósł pomoc materialną osadzonym w obozie. Bolesław Kupiec wyrzeźbił ją z lipowego klocka. Wydrążył otwór i ukrył w środku gryps. Z jednej strony kartki umieszczono słowa: „Tę karteczkę powierzam w opiekę Matce Boskiej i niech nas nadal ma w swojej opiece”. „Prosimy o pomoc dla naszych rodziców, którzy pozostali bez opieki, gdyż sześciu synów jest zamkniętych od 17 I 1940 r.

Tę figurkę wykonał jeden z tych synów. Adres: Kupcowie, Poronin k. Zakopanego, ul. Kasprowicza 7” – napisał na drugiej stronie Bolesław Kupiec, który po wyjściu z Auschwitz ponownie trafił w ręce gestapo. Zmarł zakatowany w śledztwie 4 marca 1942 roku. Karol Kupiec został rozstrzelany w Auschwitz 10 lipca 1942 roku. Józef Kupiec zginął na morzu koło Lubeki w katastrofie zbombardowanego statku „Cap Arcona” 5 maja 1945 roku. Przeżyli trzej bracia Władysław, Jan i Antoni.

Ksiądz Grohs, który odczytał umieszczony w figurce gryps dopiero w 1971 roku, w testamencie prosił, aby po jego śmierci przekazać figurkę „Matki Bożej zza drutów” do Niepokalanowa. Klasztor niepokalanowski z kolei przekazał figurkę do Centrum św. Maksymiliana w Harmężach, gdyż uznał, że miejsce to jest dla „Matki Bożej zza drutów” najbardziej odpowiednie.