Wyjątkowe zabytki w Osieku i Nidku odzyskały blask. Zakończyła się renowacja XVIII-wiecznej ambony i barokowej chrzcielnicy [ZDJĘCIA]

Dawne piękno odzyskała XVIII-wieczna ambona w kształcie łodzi z drewnianego kościoła św. Andrzeja Apostoła w Osieku koło Oświęcimia.

- Prace konserwatorskie dotyczyły obiektu, który jest jednym z najwcześniejszych przykładów realizacji ambony-łodzi, bardzo popularnej trzy wieki temu

- podkreśla ks. dr Szymon Tracz, dyrektor Muzeum Diecezjalnego w Bielsku-Białej i bielsko-żywiecki konserwator architektury i sztuki sakralnej.

Jak wyjaśnia po raz pierwszy na ziemiach Rzeczypospolitej ambona przyjęła kształt łodzi w początkach XVIII wieku w kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie.

To stamtąd przeniesiono jej wzór, tworząc własną ambonę w kościele Bożego Ciała na krakowskim Kazimierzu.
- Ambony-łodzie były w XVIII wieku bardzo popularne” – dodaje naukowiec z Uniwersytetu Papieskiego, przywołując takie przykłady ambon z kościołów św. Andrzeja w Krakowie, w Tyńcu, Przeciszowie i bialskiej świątyni Opatrzności Bożej.

Jak tłumaczy kształt łodzi dla ambon wybierano nieprzypadkowo. W ten sposób w epoce potrydenckiej odwoływano się do symboliki łodzi jako nawy Kościoła, płynącej po wzburzonych i często nieprzyjaznych dziejach świata, co symbolizowała obecność morskich stworów.

- Obraz łodzi przywoływał także metaforę barki, z której nauczał na Jeziorze Galilejskim sam Chrystus

– zaznacza historyk sztuki.

Działania konserwatorskie realizowane w ramach projektu pn. „Beskidzkie Muzeum Sakralnej Architektury Drewnianej Diecezji Bielsko-Żywieckiej - udostępnienie dziedzictwa kulturowego Podbeskidzia poprzez nadanie nowych funkcji kulturalnych drewnianym obiektom zabytkowym" objęły w ostatnim czasie drewnianą, barokową chrzcielnicę kielichową z kościoła w pobliskim Nidku oraz XVI-wiecznym drzwiom wejściowym.

- Podjęto ponadto prace przy krucyfiksie z belki tęczowej i mocno zniszczonym rokokowym ołtarzu głównym z połowy XVIII wieku w kościele w Polance Wielkiej. Tu okazało się, iż pierwotnie jego struktura była niebieska, a dopiero w XIX wieku przemalowano ją na kolor biały

- dodaje ks. dr Szymon Tracz.

Podobnego odkrycia dokonano na rokokowym ołtarzu wykonanym przez tego samego artystę w Osieku, gdzie spod białej przemalówki ukazał się szlachetny kolor cesarskiego porfiru.

- Oba ołtarze stanowią duże wyzwanie dla konserwatorów, gdyż zdobią je niezwykle finezyjne i drobne ornamenty dekoracyjne, które zwłaszcza w Polance Wielkiej są bardzo zniszczone

– tłumaczy ks. Tracz.

Na realizację całego wspomnianego projektu pn. „Beskidzkie Muzeum Sakralnej Architektury Drewnianej Diecezji Bielsko-Żywieckiej" diecezja bielska uzyskała unijne dofinansowanie w wysokości ponad 16,8 mln zł.

FLESZ - Koronawirus. Jak się przed nim uchronić