Jak mówią krytycy, "Jezioro łabędzie" oparte na pierwowzorze z muzyką Piotra Czajkowskiego jest inscenizacją rewolucyjną. I to nie tylko dlatego, że po raz pierwszy role łabędzi w tym przedstawieniu baletowym odegrali wyłącznie mężczyźni.
Kontrowersyjny spektakl jest wystawiany w zmieniających się obsadach od 1995 roku i nieustannie przyciąga rzesze publiczności. Jest to najdłużej wystawiana inscenizacja baletowa w światowej historii tańca.
Akcja spektaklu rozgrywa się w angielskiej rodzinie królewskiej. Główny bohater Zygfryd stylizowany jest na księcia Karola, ale z charakteru przypomina raczej księżną Dianę. Jest nadwrażliwy, od pierwszych scen widzimy, że organicznie nie cierpi paparazzich, którzy w końcu doprowadzają do jego upadku.
Zamiast nad jezioro, jak w tradycyjnej wersji, trafia do miejskiego parku, gdzie spotyka pięknego łabędzia - mężczyznę, o którym zawsze skrycie marzył, i to w nim się zakochuje. Nagle jednak w jego życiu pojawia się nikczemny, piękny bohater w czarnym stroju. Uwodzi wszystkich, począwszy od królowej, a na Zygfrydzie skończywszy.
Krytycy podkreślają, że widowiska Matthew Bourne'a choć podejmują trudne tematy, są przyjemne i łatwe jak produkcje broadwayowskie.
W jego brawurowych przedstawieniach siłą motywującą bohaterów jest pożądanie. To ono rani, burzy związki, ale też daje odwagę do spełnienia zakazanej i zarazem wyśnionej miłości hetero- i homoseksualnej.
Brytyjski choreograf i reżyser urodził się w 1960 roku w Londynie. Już jako nastolatek marzył, by zostać gwiazdą hollywoodzkich musicali. Tańcem zainteresował się na studiach. Założył własną grupę Adventures in Motion Pictures, z którą opowiadając współczesne historie, zaczął eksperymentować do melodii z klasyki baletu. Król tańca, jak określają go rodacy, jest pięciokrotnym laureatem Olivier Award, prestiżowej nagrody teatralnej.
Najnowszy spektakl "Jeziora łabędziego", który rzucił publiczność na kolana w wielu krajach, powstał w 2011 roku.
Reżyserski dorobek Brytyjczyka obejmuje wiele innych spektakli w podobnej konwencji, m.in. "Carmen" do muzyki Bizeta. Jak sam mówi, na takie eksperymenty decyduje się, by pokazać, że muzyka, do której tworzy, jest ciągle żywa.
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
